دلم سوخت . . .

به حال پسرکی که وقتی گفتم :

کفش هایم را خوب واکس بزن . . .

گفت :

خاطرت جمع باشد مثل سرنوشتم سیاهش میکنم . . .

تنها برگ هایی زیر پا می افتند؛

که برای لحظه ای رقص در باد؛

شاخه ی خود را فراموش می کنند ...!

وفا ...؟!

هه ...؟!

سگِ گله ام را با گرگ دیدم ...

سرِ سوزنی اگر مرا می خواست؛

زمین و زمان را به هم می دوختم ..

آرامم مثل مزرعه ای آفت زده؛

دیگر نگرانِ داس ها نیستم ...